انگکور وات یکی از شگفتی های جهان

[vc_section][vc_row][vc_column][vc_column_text] انگکور وات یکی از شگفتی های جهان

یکی دیگر از شگفت انگیزترین مناطق دیدنی جهان انگکور وات کامبوج است. این منطقه هر ساله گردشگران زیادی را به خود فرا می خواند. مجموعه ای از معابد هندو در کامبوج و بزرگترین بنای مذهبی جهان است که وسعت ۱۶۲.۶ هکتار دارد. این بنا در ابتدا به عنوان یک معبد هندو که به خدای Vishnu اختصاص داده شده برای امپراتوری خمر ساخته شده بود که به تدریج در اواخر قرن دوازدهم به یک معبد بودایی تبدیل شد.

معماری انگکور وات 

انگکور وات در زیبایی و استواری، بی نظیر است که قدرت و تجملاتی فراتر از یک فرعون را به نمایش می گذارد، جلوه ای بزرگتر از اهرام و به خوبی تاج محل. انگکور وات در حدود شش کیلومتری (چهار مایل) در شمال از Siem Reap ، جنوب Angkor Thom واقع شده است. ورود و خروج از آن فقط از دروازه غربی قابل دسترسی است.

این بنا در نیمه اول قرن دوازدهم میلادی ساخته شده است. زمان تخمینی ساخت و ساز معبد ۳۰ سال و به پادشاه سوریوارمن دوم، اختصاص داده شده است. ویشنو (هندو)، ماکت سبک هنری Angkor Thom است.

انگکور وات در فرهنگ کامبوج

انگکور وات بزرگترین بنای تاریخی و یک شاهکار معماری است. کمال آن در ترکیب، توازن، نسبت ها و مجسمه سازی است که آن را به یکی از بهترین آثار تاریخی جهان تبدیل کرده است. این بنا به نمادی از کامبوج تبدیل شده است که در پرچم ملی آن ظاهر می شود و این جذابیت برتر این کشور برای بازدید کنندگان است.

در انگکور به همان اندازه که از سنگ استفاده شده، آب هم جایگاه مهمی دارد. این بنا دارای سیستم عظیمی از کانال های مصنوعی و مخازن است که بزرگترین آن (۸ کیلومتر) طول و (۲.۴ کیلومتر) عرض دارد. مهندسی باورنکردنی بخشی جدایی ناپذیر از طراحی کلی بنا را تشکیل می دهد که به نمادگرایی مذهبی وفادار بوده است. به عنوان مثال، ماتس در اطراف کوه مرو ، خانه خدایان هندو را شبیه سازی می کند.

وات نام خمر نامی برای معبد است که احتمالاً وقتی تبدیل به یک بنای تروادادا بودایی شد، در قرن شانزدهم به “انگکور” اضافه شد. پس از سال ۱۴۳۲ هنگامی که پایتخت به پنوم پن منتقل شد، انگکور وات تحت مراقبت راهبان بودایی قرار گرفت.

به طور کلی انگکور وات یک معبد تشییع کننده برای پادشاه سوریوارمن دوم بود و جهت غربی بودن آن نوعی نمادگرایی میان خورشید و مرگ در نظر گرفته شده است. برج های کمکی که برای ترتیب مراسم تشییع جنازه هندو از چپ به راست طراحی شده اند، از این عملکرد پشتیبانی می کنند.[/vc_column_text][vc_single_image image=”8095″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” css_animation=”bounceIn”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]طرح معماری

شناخت انگکور وات هنگام پیاده روی به دلیل وسعت، کاری دشوار است. پیچیدگی و زیبایی آن توجه فرد را به خود جلب می کند. از فاصله ای به نظر می رسد که انگکور وات توده سنگی سنگینی است که در یک سطح با مسیری طولانی به مرکز منتهی می شود اما از نزدیک مجموعه ای از برج های مرتفع، گالری های پوشیده شده، اتاق ها، ایوان ها و حیاط ها در سطوح مختلف است که توسط راه پله ها به یکدیگر مرتبط می شوند.

ارتفاع انگکور وات از سطح زمین تا بالای برج مرکزی بیشتر از۲۱۳ متر با سه سطح مستطیل یا مربع شکل می باشد که هر یک به تدریج از اندازه بزرگتر شروع می شود و به کوچکترین خاتمه می یابد.

گالری های پوشیده از ستون، مرزهای سطح اول و دوم را تعیین می کنند. سطح سوم از پنج برج پشتیبانی می کند چهار گوشه و یک مرکز که برجسته ترین ویژگی معماری انگکور وات است. این ترتیب گاهی اوقات quincunx نامیده می شود. لایه ها یکی بالاتر از دیگری قرار می گیرند و به برج ها شکل مخروطی می بخشند و در نزدیکی قسمت بالا، ردیف های لوتوس تا یک نقطه کم رنگ می شوند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”8096″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_rounded” css_animation=”bounceIn”][vc_column_text]آپسارا در Angkor Wat

نمای کلی یک جوانه نیلوفر آبی را تقلید می کند. چندین خط معماری در نمای بنا برجسته هستند. چشم تحت تاثیر سطوح افقی به سمت چپ و راست و سپس به سمت بالا تا افزایش ارتفاع برجها کشیده می شود. نقشه مبتکرانه انگکور وات تنها منظره ای از هر پنج برج را از زوایای خاصی امکان پذیر می کند که از ورودی قابل مشاهده نیستند. بسیاری از سازه ها و حیاط ها به شکل صلیب هستند. یک سقف شیب دار و خمیده بر روی گالری ها، اتاق ها و راهروها از ویژگی های بارز انگکور وات است. از راه دور به نظر می رسد مجموعه ای از پشته های باریک و بلند اما نزدیک به هم هستند. این سقف از مستطیل های سنگی قوسی ساخته شده که انتهای آن به پایان رسیده است و هر ردیف کاشی، با کاشی انتهایی در زاویه های قائمه سقف هم پوشانی دارند.

این طرح در حاشیه های تزئینی با قاب های دقیق به پایان می رسد و مراحل دسترسی به سطوح مختلف را فراهم می آورد. هلن چرچیل کاندی ، که در دهه ۱۹۲۰ میلادی از انگکور بازدید کرد ، تصور می کرد که چیزی فراتر از معماری را بدست آورده است.

معماری، گالری ها، برج ها و سقف های خمیده، پله ها و نقشه متقاطع که دائم تکرار می شوند به این بنای عظیم قابلیتی منحصر به فرد داده است.

انگکور وات در لیست میراث جهانی 

وقتی انگکور در سال ۱۹۹۲ به عنوان میراث جهانی معرفی شد، به فهرست میراث جهانی در خطر اضافه شد. این بنای تاریخی توسط حفاری های غیرقانونی و مین های زمینی تهدید شده بود. در سال ۱۹۹۳ یونسکو برای محافظت انگکور یک کمپین بزرگ راه اندازی کرد و انگکور دوباره به طرز چشمگیری برگشت و در سال ۲۰۰۴ نام آن از لیست میراث جهانی در خطر حذف شد.

یونسکو همچنان با مقامات کامبوج همکاری می کند تا اطمینان حاصل کند که دسترسی و توسعه گردشگری باعث به خطر افتادن این گنجینه بزرگ فرهنگی نمی شود.

چگونه به آنجا بروید؟

از نزدیکی جاده های پنوم پن می توان به شهر نزدیک سیم رپ دسترسی پیدا کرد. اتوبوس ها و تاکسی ها به طور مرتب مسافر می برند. همچنین می توان با قایق از پنوم پن طی پنج یا شش ساعت به سیم رپ سفر کرد. فرودگاه سیم رپ دارای سرویس به پنوم پن و پروازهای منظم به خارج از کشور به تایلند، سنگاپور، ویتنام و لائوس است.

نحوه بازدید

شهر به سرعت در حال رشد سیم درو، دروازه ای به Angkor است و مملو از گزینه های اقامتی، ناهار خوری و گزینه های تور مطابق با هرنوع بودجه ای می باشد. اتوبوس های تور برای کسانی که برنامه های سفر دارند در دسترس است. سواری با بالون های مسطح یک منظره هوایی منحصر به فرد را ارائه می دهد که از آن می توان به طراحی بزرگ مجموعه Angkor نام برد.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][/vc_section]