تابش گرم و زرد رنگ نور خورشید بر روی دریاچه گل‌های ذرت آبی؛ صدای خش خش ریختن برگ‌هایی که در جنگل از درختان می‌ریزند؛ فرشی از تمشک‌های قرمز رنگ که در زیر پا قرچ و قروچ می‌کنند.- پاییز در هیچ جایی مثل فنلاند شکوه و عظمت ندارد. محلی‌ها حتی اسم مخصوصی برای این فصل دارند، روسکا، برای چند هفته کوتاه در سپتامبر و اوایل اکتبر که بین تابستان سرسبز و زمستان سرد و سیاه قرار دارد. از آنجایی که فنلاند پر از سرزمین‌های غیرمسکونی است- ۷۴ درصد از کشور پوشیده از جنگل‌های شمالی است. می‌توانید بیش از هرجای دیگر روسکا را در آن تجربه کنید، اما هرچه بیشتر به سمت شمال بروید رنگ‌های بیشتری را احساس می‌کنید، درختان پهن‌برگ، درختان کاج، بته‌های تمشک را می‌بینید و فرش‌های چندلایه‌ای از خزه به رنگ‌های سبز، قهوه‌ای، طلایی، مسی و آبی دودی سرتاسر جنگل‌ها را پوشانده است.
پاییز در مدار شمالی
انونتکیو، که در شمال غرب به لاپلند می رسد، درست در ۵۰ کیلومتری دریای شمالی قرار دارد، در خط مقدم زیباترین پاییزها است. زمانیکه در اوایل سپتامبر رنگ برگ‌ها شروع به تغییر میکند، جنگل‌های کیلپیسجاروی، بزرگترین منطقه‌ای که روستاهای سامی نشین در آن واقع شده، در بین مرزهای کشور نروژ و سوئد طلایی می‌شود. کوه سانا (۱۰۲۹ متر) از میان روستاهایی سراسر پوشیده از انواع تمشک رنگارنگ سربرآورده‌است. محلی‌ها معتقدند این درختان رنگارنگ لباسی است که از عروسی بدشگون کوه سانا و کوه مالا باقی مانده‌است. فنلاندی‌ها در طول سه هفته‌ای که اینجا بسیار باشکوه و عاری از حشرات است برای تپه‌نوردی، دوچرخه‌سواری و قایق‌رانی به این منطقه کوهستانی کوچ می‌کنند. همچنین فروشگاه‌های پاییزی روسکا برای روستاییان برپا می‌شود و مزارع پرورش هاسکی مثل هتا هاسکیز پرورش پاییزه خود را آغاز می‌کنند و سگ‌ها را در تپه‌های طلایی می‌دوانند. مسیرهای پیاده‌روی در منطقه مالا و ناحیه بکر کاسیوارسی احتمالا از بهترین مسیرها در کل دنیاست و تقریبا در تمامی آنها استراحت‌گاه‌های جنگلی برای مسافران فراهم شده است.
سنگ مرزی بر روی جزیره‌ای مصنوعی در دریاچه کولتاپاتاجاروی قرار گرفته و با قایق مالایی از کیلپیسجاروی یا مسیر ۱۱ کیلومتری در منطقه مالا می‌توان به آن رسید.
کولی: مشهورترین مناظر پاییزی در فنلاند را دارد.
زمانیکه این فصل در لاپلند شروع به کمرنگ شدن میکند، رنگ‌های پاییزی مثل موج رنگی به سمت جنوب سفر می‌کنند. با رسیدن فصل سوم سپتامبر، دامنه کوه ها در پارک ملی کولی به رنگ‌های نارنجی، زرد و قرمز در می‌آیند. به بالای یوکو-کولی بروید و دقیقا همان منظره‌ای را خواهید دید که هنرمند مشهور ارو جارنفلت در سال ۱۸۹۹ از منظره پاییزی زیبای دریاچه پیلیسجاروی نقاشی کرده است. قلعه های کولی قله‌های جنوبی فنلاند هستند و با درختان بلند کاج و صنوبر که شبیه شمع هستند پوشیده شده‌اند. آنها به طور غیرطبیعی بلند هستند چون درختان این جنگل‌ها به مدت یک قرن هرگز بریده نشده‌اند. روش‌های سنتی کشاورزی دیدگاه‌های تاریخی دارد: زمین‌های کشاورزی هرساله تمیز می‌شوند، علفزارها با دست هرس می‌شوند و گاوها و گوسفندهای فنلاندی در علفزارهای پارک می‌چرند.
مناظر هنری پاییز در دریاچه توسولا
نه تنها اروجارنفلت حس بی‌انتهای کولی را به تصویر کشیده است، بلکه برادر زن او جین سیبلیوس که آهنگساز است، حس الهام بخش جنگل‌های پاییزی فنلاند را در یک سمفونی گنجانده است. سیبلیوس با الهام گرفتن از کولی و داستان‌های سیاه کالوالا، شعر حماسی ملی فنلاندی، بیشتر کارهای بزرگ‌اش را در ویلای کنار دریاچه‌اش نوشته که در فاصله ۴۰کیلومتری هلسینکی واقع شده است. شما می‌توانید از این خانه با کوره‌های لعابی و پیانوی بزرگ استینوی دیدن کنید و به سمت دریاچه قدم بزنید و ماهی‌خوارهای بزرگ، قوها و غازهای تایگا را درست مثل سیبلیوس تماشا کنید. یک مسیر پیاده‌روی در اطراف ساحل دریاچه شما را به سمت خانه‌های هنرمندانی مثل یوهان اهو و ونی سولدان-بروفلد، پکا هالونن و جوناس کوکونن می‌برد. مسیر بعدی شما را به سمت خانه‌ای که می‌برد که در قرن معاصر توسط آلوار آلتو طراحی شده است. با یک برنامه‌ریزی مناسب شما می‌توانید خانه کوکونن را برای ناهار ببینید و یک کنسرت اختصاصی توسط پیانیست الینا ویتایلا و خواننده اپرا آنتی پسونن را تماشا کنید.
آخرین نفس‌های پاییز در پارک ملی نوکسیو
هنگامیکه برف شروع به باریدن میکند، ماه اکتبر به ساکنان هلسینکی آخرین فرصت رنگارنگ پاییزی را در پارک ملی نوکسیو می‌دهد. حتی با سیستم حمل و نقل عمومی هم می‌توانید به این پارک دسترسی داشته باشید. با قطار اسپو بروید، سپس با اتوبوس شماره ۸۵ مرکز هالتیا بروید جایی که می‌توانید مسیرهای تپه‌نوردی‌تان را برنامه‌ریزی کنید و با راهنماها و متخصصان این فعالیت مثل Feel the Natureارتباط برقرار کنید، این مرکز شما را از هلسینکی به طرف پارک می‌برد. با پایان یافتن فصل تابستان، جنگل‌های نوکسیو خنک و ساکت می‌شود. درختان صنوبر کم‌کم برگ‌های طلایی‌شان را از دست می‌دهند و کف جنگل با فرشی از سوزن‌های کاج پوشیده می‌شود. شکارگران آخرین میوه‌های بلوبری و کرنبری و انواع قارچ‌ها را می‌چینند و با احتیاط به پناهگاهشان می‌برند تا آنها را با کمی سالمون دودی روی آتش بپزند. در هلسینکی، آکادمی سیبلیوس فصل پاییزشان را با اجرای کنسرت‌های مختلف شروع می‌کنند اما اینجا در جنگل شما پاییز را همنوا با پرندگان زمزمه خواهید کرد.
