کشور ما ایران، یکی از کهن ترین کشورهای جهان است که با داشتن فرهنگ و تمدن ۷۰۰۰ ساله به برخورداری از فرهنگ غذایی غنی در سراسر جهان شهرت دارد. به گونه ای که بسیاری از غذاهای ایرانی از دیدگاه مردم در لیست خوشمزه ترین غذاهای جهان قرار گرفته اند. این امر به آن معنا نیست که همه ی غذاهای ایرانی خوشمزه و لذیذ هستند، بلکه برخی از این غذاها به حدی بد مزه و نا خوشایند می باشند که گرسنگی را به خوردن آنها ترجیح خواهید داد. به همین دلیل در مجله تیک بان تعدادی از بدمزه ترین غذاهای ایرانی را به شما معرفی خواهیم کرد تا به محض شنیدن نام آنها پا به فرار بگذارید.
دلمه سیرابی، ترکیب نافرم از دو غذای خوشمزه ایرانی
دلمه سیرابی همانطور که از نامش پیداست، از ترکیب مواد داخل دلمه و سیرابی تهیه می شود. اگرچه هر یک از این غذاها به تنهایی بسیار دلچسب و لذیذ هستند اما همنشینی آنها به ذائقه کمتر کسی خوش می آید. این غذا که اصالت آن به استان لرستان باز می گردد، در میان اهالی بومی این منطقه با نام سغدو نیز شناخته می شود. مردم لرستان این غذا را به دو شیوه متفاوت طبخ می کنند.
در روش نخست آنها مواد داخل دلمه شامل لپه، گوشت، برنج و سبزیجات (نعنا، شوید، جعفری، پیازچه) را درون سیرابی ریخته و سر آن را مانند یک کیسه با نخ و سوزن می دوزند.
در روش دوم که ساده تر است، بومی ها تکه های سیرابی به همراه برنج، آلو، شوید و روغن حیوانی پخته و سرو می کنند. این غذای مجلسی که مختص به شب عید و مناسبتهای مهم می باشد، معمولا به همراه نان، ترشی و دوغ محلی ترش سرو می شود با این حال دلمه سیرابی نباید موجب پشیمانی شما از سفر به این خطه دیدنی کشور شود. چون سایر غذاهای محلی لرستان آنقدر خوشمزه و دلچسب هستند که پس از خوردن آنها حتی نام این غذا را هم به یاد نخواهید آورد.
خورشت بامیه، صدر نشین لیست بدمزه ترین غذاهای ایرانی
خورشت بامیه یکی از معروف ترین خورشهای ایرانی به حساب می آید که آوازه ی طعم بد آن در سراسر جهان پیچیده است. جهت اثبات این ادعا تنها کافیست نگاهی به جدول بد مزه ترین غذاهای جهان در اینترنت بیندازید. ناگهان در میان لیست چشمتان به پرچم ایران، نام و عکس خورشت بامیه می خورد که رتبه ۲۷ ام را به خود اختصاص داده است. بر اساس آنچه در کتاب تاریخچه غذا در ایران آمده، این خورشت برای اولین بار در مناطق کرد نشین ایران طبخ شد. زیرا این نواحی به دلیل برخورداری از آب و هوای کوهستانی، دارای پوشش گیاهی غنی بودند و کردها از گیاه بامیه جهت مصارف دارویی و غذایی استفاده می کردند.
تحقیقات اخیر پزشکان نیز اثبات کرده که مصرف بامیه پخته به تنظیم قند خون و کاهش سطح کلسترول خون کمک شایانی می کند. ولی بافت لزج و طعم آزار دهنده خورشت بامیه موجب می شود که شما ابتلا به مرض قند و بستری شدن در بیمارستان را به خوردن این غذا ترجیح دهید. با این حال هنوز هم برخی از سر آشپزهای ایرانی معتقدند که در صورت پختن این غذا با فوتهای کوزه گری طعم آن دلچسب خواهد شد اما به نفع شماست که اصلا این ادعا را باور نکنید!
اشکنه تخم خربزه، یکی از عجیب ترین و بدمزه ترین غذاهای ایرانی
اشکنه به تنهایی غذای خوشمزه ای به نظر نمی رسد. حالا تصور کنید که پای خربزه به ترکیب اشکنه باز شود! البته پخت چنین غذایی از اهالی استان خراسان که قیمه را به نام (آش شله) روی حلیم می ریزند، چندان بعید به نظر نمی رسد. اما فرق شله مشهدی با اشکنه تخم خربزه در ناهماهنگ بودن مواد اولیه آن نیست، بلکه در طعم آن است. اشکنه تخم خربزه نوعی غذای محلی است که از ترکیب کشک ساییده شده، پیاز داغ، نعنا خشک،گردو، تخم خربزه مشهدی و ادویه (نمک، فلفل، زردچوبه) تشکیل شده است.
برای تهیه این غذا در ابتدا باید شیره تخم خربزه مشهدی بر اثر آسیاب کردن تا حد ممکن استخراج شده و به کشک و پیاز افزوده شود. در نهایت نیز بانوان خراسانی برای زیبا و شکیل به نظر رسیدن این غذا و زینت بخشیدن به سفره خود، روی آن را با نعنا داغ تزیین و سپس سرو می کنند. خوشبختانه تا به امروز دستور پخت این غذای بد طعم محدود به خانه های اهالی خراسان مانده و به منوی رستورانهای این منطقه راه نیافته است. پس در صورت خرید بلیط هواپیما مشهد و سفر به این شهر مقدس، با خیال آسوده راهی بهترین رستورانهای شاندیز مشهد شوید و از نوش جان کردن آبگوشت و ششلیک مشهدی لذت ببرید.
خورشت کرفس، تحفه ای نامرغوب از دوران ساسانیان
در اینکه خورشت کرفس یکی از مفید ترین خورشتهای ایرانی محسوب می شود، شکی نیست ولی متاسفانه معمولا مواد غذایی مفید خوشمزه نیستند. این خورشت که با استفاده از گوشت گوسفندی، ساقه کرفس، لیمو عمانی، نعنا، جعفری، آبلیمو، آبغوره و ادویه تهیه می گردد، از جمله رژیمی ترین و کم کالری ترین غذاهای ایرانی به حساب می آید.
براساس کتب تاریخی این خورشت برای اولین بار در دربار ساسانیان طبخ شد و تا دوران قاجار نوعی غذای سلطنتی به حساب می آمد اما این غذا توسط آشپز دربار ناصر الدین شاه به سفره رعیت راه یافت و پخت آن در سراسر ایران رواج پیدا کرد. در حال حاضر نیز مادران ایرانی در اقصی نقاط کشورمان با پختن این غذا ریاست خود را بر آشپزخانه به اهل خانه خاطر نشان می کنند. پیشنهاد ما این است که با میل نمودن این غذا بدون هیچ گونه اعتراضی ریاست آنها را بپذیرید. چون در غیر این صورت مجبور به تسلیم شدن در برابر بدمزه ترین غذاهای ایرانی خواهید شد.
