هواپیماها از هوای اطراف منبع نامحدودی از اکسیژن دریافت می کنند. هوا از کمپرسور دستگاه های توربین تامین می شود و از طریق گروهی از ماشین آلات منتقل می شود تا در نهایت به مسافران داخل کابین برسد. همچنین یک دریچه خروجی معمولا در قسمت عقب هواپیما وجود دارد که هوای داخل کابین را جمع کرده و تخلیه می کند. بنابراین عرضه مداوم هوای تازه حفظ می شود. اگر تا به حال سوار جت تجاری شده باشید، حتما متوجه شده اید که گذشته از غذای سبک و بودن در یک مکان ثابت برای چند ساعت، زندگی در ارتفاع ۳۵۰۰۰ پا به طور قابل قبولی راحت است، حداقل اگر هر روز سفر نمی کنید. با این حال، راحتی یک اصطلاح فوق العاده ذهنی است، می دانم، بنابراین اجازه دهید فقط درباره یک نیاز اساسی انسانی، بقا صحبت کنیم.
نیاز اساسی برای بقای انسان، اکسیژن است. با توجه به این واقعیت، سوار شدن به هواپیمای تجاری متفاوت تر از حضور شما روی زمین نیست، وجود اکسیژن در هواپیما باعث می شود که ما زنده بمانیم! ما در این مطلب در مورد ماسک های اکسیژن اضطراری صحبت می کنیم که به صورت اتوماتیک در مواقع نیاز به پایین می افتد اما در شرایط عادی چگونه در یک هواپیما به راحتی تنفس می کنیم؟
در دسترس بودن اکسیژن طبیعی در ارتفاع ۳۵۰۰۰ پا
احتمالا می دانید که هوای قابل تنفس در ارتفاع، کم است جایی که بیشتر هواپیماهای تجاری از آنجا حرکت می کنند. با این حال، واژه «قابل تنفس» در این زمینه اهمیت زیادی دارد زیرا هوای در دسترس خود در آن ارتفاع واقعا مشکلی ندارد. به عبارت دیگر، هوای کافی در ارتفاع ۳۵۰۰۰ پا وجود دارد و اکسیژن کافی در آن وجود دارد. در واقع، حتی در این ارتفاع نیز حد معقولی از هوا وجود دارد که ایستگاه فضایی بین المللی آن را مدیریت می کند. بنابراین، در این ارتفاع که هواپیما پرواز می کند، مقدار زیادی هوا وجود دارد؛ فشار اکسیژن در هوا برای استنشاق مستقیم انسان خیلی پایین است.
چگونه هواپیماها در هر پرواز می توانند هوای تازه برای مسافران فراهم کنند؟
در هنگام پرواز هواپیما، هوا به سرعت وارد موتورهای توربین جت می شود. این هوای پرسرعت با عبور از لایه های پره های فن در داخل توربین، فشرده می شود. در مرحله کمپرسور است که بخشی از هوای گرم از توربین خارج می شود. بنابراین هوایی که در این نقطه تولید می شود، به عنوان هوای فشرده شناخته می شود.
اکنون، این هوای فشرده با دمای یکصد درجه فارنهایت، بسیار گرم است. بنابراین، بدیهی است که این هوا ابتدا باید سرد شود. به همین دلیل، این هوای فشرده گرم، منبسط شده و از مبدل حرارتی عبور می کند، بنابراین تا میزان مناسب سرد می شود. این هوای سرد و تصفیه شده در یک فشار معین وارد کابین مسافر می شود تا مسافران بتوانند به راحتی تنفس کنند. همچنین یک دریچه خروجی وجود دارد که معمولا در قسمت عقب کابین قرار دارد، این دریچه هوای استفاده شده را از هواپیما خارج می کند، بدین ترتیب کیفیت هوا را در داخل کابین تنظیم می کند.
تخلیه فشار کابین هواپیما
هواپیمایی که در ارتفاعات پروازی حرکت کند، فشار جوی آن کمتر از ۳۷۶ هکتوپاسکال است، یا اگر در فشاری بیش از ۳۷۶ هکتوپاسکال حرکت کند، نمی تواند با اطمینان در طی چند دقیقه فرود بیاید. در این صورت فشار اتمسفر برابر با ۶۲۰ هکتوپاسکال است… که باید به طور خودکار با تجهیزات اکسیژن قابل استقرار فراهم شود. تعداد کل واحدهای پخش کننده اکسیژن باید حداقل از ۱۰ درصد صندلی های مسافران و خدمه کابین بیشتر باشد. اعضای خدمه پرواز هواپیمایی که در فشار جوی پایین تر از ۳۷۶ هکتوپاسکال پرواز می کند، باید در ایستگاه وظیفه پرواز یک نوع سریع ماسک اکسیژن داشته باشند تا در صورت نیاز به راحتی در دسترس باشد.
